تحلیل آماری پای گاه اجتماعی زنان شاه نامه

نویسندگان

سمیه بخشنده زحمتی

کارشناس ارشد رشته مطالعات زنان، دانش گاه آزاد اسلامی ـ واحد رودهن، دانش کدة علوم اجتماعی، رودهن، ایران.

چکیده

زنان نیمی از پیکره هر اجتماع را در همه ادوار تشکیل می دهند که در مورد مقام آنان و جای گاه و پای گاه اجتماعی در همه حوزه ها اعم از علوم مختلف روان شناسی، جامعه شناسی، مردم شناسی، ارتباطات و... از جمله حوزه ادبیات هم چنان جای مطالعه و بررسی وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف «شناخت پای گاه اجتماعی زنان شاه نامه» تلاشی آکادمیک است برای پاسخ به پرسش های زیر: ـ زنان عصر ساسانی در اثر ماندگار شاه نامه چه پای گاه اجتماعی داشته اند؟ ـ کدام زنان از پای گاه اجتماعیی بالاتر برخوردار بوده اند؟ ـ دیدگاه فردوسی (شاعر بنام عرصه ادبیات) به عنوان مرد جامعه مردسالارانه قرن 4 و 5 به مقام زن و جای گاه او چگونه بوده است؟ جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل همه زنان شاه نامه، اعم از زنان بنام و نقش آفرین و اثرگذار، زنان کم تأثیر با نقش آفرینی اندک و کم رنگ، ایزدبانوها و نیز زنان جادوست. جهت دقت افزون تحقیق و نیز ارائه مطالعه علمی نو، از میان جمعیت آماری، دو گروه «زنان ایرانی و غیرایرانی»، به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. (تاکنون پژوهشی در حوزه ادبیات بویژه در زمینه موضوعات شاه نامه و جای گاه زن با این نمونه آماری، انجام نشده است.) مقوله پای گاه اجتماعی به عنوان تنها متغیر پژوهش با دو مؤلفه «اعتبار اجتماعی ـ مشورت خواهی» مورد مطالعه و بررسی در خصوص نمونه آماری، قرار گرفته است. پس از گردآوری مطالعات و داده ها از طریق اسنادی ـ کتاب خانه ای، یافته های حاصل با استفاده از تکنیک «تحلیل محتوا» مورد ارزیابی و تحلیل و تفسیر قرار گرفته است و در پایان، محقق به یک نتیجه گیری نهایی دست یافته است و آن این که: هر دو گروه زنان ایرانی و غیر ایرانی با وجود جامعه مردسالار عصر ساسانی «در قرن 4 و 5 هجری» دارای پای گاه اجتماعیی نسبتاً خوب و بالا بوده اند، با ذکر این نکته  که: زنان با ملیت های غیرایرانی در مقوله پای گاه اجتماعی در مرتبه ای بالاتر نسبت به زنان ایرانی قرار داشتند و از پای گاه اجتماعیی بالاتر برخوردار بوده اند. کوتاه سخن آن که؛ زنان شاه نامه فردوسی دارای پای گاه اجتماعیی بالا و مناسب بوده اند.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

تحلیل آماری پای‌گاه اجتماعی زنان شاه‌نامه

زنان نیمی از پیکرة هر اجتماع را در همة ادوار تشکیل می‌دهند که در مورد مقام آنان و جای‌گاه و پای‌گاه اجتماعی در همه حوزه‌ها اعم از علوم مختلف روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، مردم‌شناسی، ارتباطات و... از جمله حوزة ادبیات هم‌چنان جای مطالعه و بررسی وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف «شناخت پای‌گاه اجتماعی زنان شاه‌نامه» تلاشی آکادمیک است برای پاسخ به پرسش‌های زیر: ـ زنان عصر ساسانی در اثر ماندگار شاه‌نامه چه...

متن کامل

تحلیل ساختاری قصه فیروز شاه (داراب نامه بیغمی)

رمانس داراب نامه ( قصه فیروزشاه) توسط «مولانا محمّد بیغمی» روایت و به قلم محمود دفتر خوان در سال 878 هـ .در تبریز کتابت شده است. پیشتر به ساختار این گونه آثار کمتر توجه می شد؛ در حالی که سرمایه عظیمی از مسائل فرهنگی و ادبی هر عصر و یا چندین دوره در آنها دیده می شود؛ اما در دوره های اخیر و به ویژه پس از تحقیقات محمد جعفر محجوب درباره ادبیات عامیانه، آثاری به این موضوع اختصاص یافته است. پژوهش حاضر...

متن کامل

تحلیل اجتماعی سیاسی وصیّت نامه های شاهنامه

شاهنامۀ فردوسی به شکل گسترده و منسجم مسائل گوناگون اجتماعی را در بردارد که برخی از این مسائل در وصیّت نامۀ شاهان مشهود است . فردوسی با سرودن وصیّت نامه های فرمان روایان به دو مسأله مهم اشاره دارد : 1 – فضایل اخلاق 2 – رذایل اخلاق در اکثر وصیّت نامه ها، پادشاهان به جانشینان خود توصیه می کنند که هنگام فرمان روایی فضایل اخلاقی را مورد توجه قرار دهند و از رذایل بپرهیزند .

متن کامل

بازتاب نقش تمثیلی موجودات فراطبیعی در اسطوره و شاه نامه

اسطوره، تعریف دقیق، جامع و مانعی ندارد. صاحب نظران تعریف­های متفاوتی از آن ارایه کرده­اند، اما چون در گذشته کتابت و نوشتار وجود نداشته، به طریق نقل، سینه به سینه از پدران به فرزندان منتقل شده است. اسطوره جلوه­ای نمادین و تمثیلی از ارزش­ها و باورهای یک فرهنگ است و ریشه در اندیشه­ی ماورایی دارد که اعمال و ارزش­های پهلوانی یک قوم را برای تبیین جهان بازگو می­کند. از دیرباز تاکنون اسطوره­ها در ذهن و...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
پژوهشنامه ادب حماسی

جلد ۷، شماره ۱۱، صفحات ۱۴۹-۱۷۸

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023